|
29 Απριλίου
|
|
|
Οἱ Ἅγιοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος οἱ ἀπόστολοι Εἶπεν ο Κύριος: «Δεῦτε ὀπίσω µου, καὶ ποιήσω ὑµᾶς γενέσθαι ἁλιεῖς ἀνθρώπων». (Μάρκ. α´, 17). Ἀκολουθῆστε µε σὰν µαθητές µου καὶ θὰ σᾶς κάνω νὰ γίνετε ψαράδες ἀνθρώπων, ποὺ µὲ τὸ δίχτυ τοῦ θείου κηρύγµατος θὰ τοὺς ἑλκύετε στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο οἱ Ἅγιοι Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος ὁ ἐξ Ἀχαΐας, κατάφεραν µὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ γίνουν πραγµατικὰ µεγάλοι ψαράδες ἀνθρώπων. Καὶ οἱ δυὸ ἦταν φίλοι ἀγαπηµένοι τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἡ ζωντανή τους πίστη κατέστησε τοὺς δυὸ αὐτοὺς ἄνδρες ἐπισκόπους. Τὸν µὲν Ἰάσονα στὴν Ταρσό, τὸν δὲ Σωσίπατρο στὸ Ἰκόνιο. Ὅµως, τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ ἦταν νὰ πᾶνε καὶ οἱ δυὸ αὐτοὶ ἐπίσκοποι στὸ νησὶ τῆς Κέρκυρας, γιὰ νὰ κηρύξουν τὸ εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ ἱδρύσουν νέες ἐκκλησίες. Ἐκεῖ, ὁ εἰδωλολάτρης ἄρχοντας Κερκυλλίνος τοὺς συνέλαβε καὶ τοὺς φυλάκισε. Μέσα ἀπὸ τὴ φυλακή, οἱ δυὸ ἀπόστολοι ἄρχισαν µὲ τὸ δίχτυ τοῦ θείου λόγου νὰ ψαρεύουν ἀνθρώπους στὴν χριστιανικὴ πίστη. Κάνουν χριστιανοὺς ἑπτὰ φηµισµένους λῄσταρχους τοῦ νησιοῦ, τὸ δεσµοφύλακα Ἀντώνιο καί, τὸ σπουδαιότερο, τὴν κόρη τοῦ Κερκυλλίνου, τὴν Κέρκυρα, τῆς ὁποίας ἡ πίστη φέρνει πλῆθος νέων πιστῶν. Ὅταν ὁ Κερκυλλίνος πνίγηκε σ᾿ ἕνα ναυάγιο, τὸν διαδέχτηκε ἕνας σκληρὸς εἰδωλολάτρης, ὁ Δατιανός. Μία ἀπὸ τὶς πρῶτες του ἐνέργειες ἦταν νὰ κάψει τὸν Σωσίπατρο. Ἀλλὰ ὁ Ἰάσων κατάφερε µὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ ἐκχριστιανίσει τὸν Δατιανὸ µὲ ὅλη του τὴν οἰκογένεια. Αὐτό, βέβαια, εἶχε σὰν ἀποτέλεσµα νὰ γίνει µεγάλο πνευµατικὸ ἔργο στὴν Κέρκυρα. Οἱ Ἅγιοι Ἑπτὰ Μάρτυρες Σατορνῖνος, Ἰακίσχολος, Φαυστιανός, Ἰανουάριος, Μαρσάλιος, Εὐφράσιος καὶ Μαµµῖνος ἢ Μάµµος Ἦταν πρώην λῃστές, φυλακισµένοι στὴν Κέρκυρα, καὶ διὰ τοῦ Ἁγίου Ἰάσονος πίστεψαν στὸν Χριστό. Κατόπιν µαρτύρησαν µέσα σὲ βρασµένη πίσσα. Ἡ Ἁγία Κέρκυρα Ἦταν κόρη τοῦ Βασιλιᾶ Κερκυλλίνου καὶ πίστεψε στὸν Χριστὸ ἀπὸ τὰ µαρτύρια τῶν Ἁγίων ἀποστόλων Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου. Ὁµολόγησε τὸν Χριστὸ καὶ πούλησε ὅλα της τὰ κοσµήµατα καὶ τὰ χρήµατα τὰ ἔδωσε στοὺς φτωχούς. Ὅταν τὸ ἔµαθε ὁ πατέρας της καὶ ἀφοῦ δὲν µπόρεσε νὰ µεταστρέψει τὴν γνώµη της, τὴν παρέδωσε σ᾿ ἕνα Αἰθίοπα γιὰ νὰ τὴν διαφθείρει. Ἀλλ᾿ ὁ Αἰθίοπας πίστεψε στὸν Χριστὸ δι᾿ αὐτῆς καὶ θανατώθηκε. Ἡ δὲ Κέρκυρα βασανίστηκε µὲ πολλοὺς τρόπους καὶ στὸ τέλος τὴν κρέµασαν καὶ τὴν θανάτωσαν µὲ βέλη. Οἱ Ἅγιοι Εὐσέβιος, Ζήνων, Βιτάλιος καὶ Νέων Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἦταν ἀπ᾿ τοὺς κατοίκους τῆς Κέρκυρας, οἱ ὁποῖοι πρῶτοι εἱλκύσθησαν ἀπὸ τὰ κηρύγµατα τῶν Ἁγίων Ἰάσονος καὶ Σωσιπάτρου, καὶ ἔγιναν ἔνθερµοι συνεργάτες στὸ ἀποστολικό τους ἔργο. Ὁ ἄρχοντας Κερκυλλῖνος τοὺς κατεδίωξε καί, ἀφοῦ τοὺς συνέλαβε, τοὺς γύµνωσε καὶ τοὺς µαστίγωσε σκληρά. Ἐπειδὴ ὅµως ἀρνήθηκαν νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, τοὺς φυλάκισε καὶ κατόπιν, ἀφοῦ ἄναψε µεγάλη φωτιά, τοὺς ἔριξε µέσα καὶ ἔτσι ἀξιώθηκαν τοῦ ἀθανάτου µαρτυρικοῦ στεφάνου. Οἱ Ἅγιοι Κυντιανός καὶ Ἀττικός Ἄγνωστοι στὸν Συναξαριστὴ τοῦ Ἁγίου Νικοδήµου. Μνηµονεύονται στὸν Συναξαριστὴ Delehaye ὡς ἑξῆς: « Ἄθλησις τῶν ἁγίων µαρτύρων Κυντιανοῦ καὶ Ἀττικοῦ» (σελ. 640,6). Ἄλλες πληροφορίες γιὰ τὴν ζωή τους δὲν ἀναφέρονται. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Καλοκτένης, μητροπολίτης Θηβῶν Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τὰ µέσα τοῦ 12ου αἰῶνα ἀπὸ γονεῖς πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς, τὸν Κων/νο Καλοκτένη καὶ τὴν Μαρία, ποὺ τὸν ἀνέθρεψαν ἐν πάσῃ παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου. Ἀπὸ µικρὸς ἔδειξε κλήση στὰ θεῖα καὶ ὑπῆρξε ἄριστος µαθητής. Ὅταν µεγάλωσε, ἔγινε µοναχὸς καὶ µόναζε σὲ κάποια Μονὴ τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀπὸ ἐκεῖ τὸν ἐξέλεξαν, γιὰ τὶς µεγάλες του ἱκανότητες καὶ ἀρετές, μητροπολίτη Θηβῶν. Σὰν μητροπολίτης, διοίκησε ἄψογα τὸ ποίµνιό του. Ἔκτισε Ἐκκλησίες καὶ ἀνακατασκεύασε τὶς παλαιότερες ποὺ ἦταν κατεστραµµένες ἀπὸ τοὺς βαρβάρους, ἀνέπτυξε ἀρδευτικὰ ἔργα γιὰ τὶς καλλιέργειες τοῦ τόπου, ἀνέπτυξε τὸ ἐµπόριο καὶ ἔδωσε δουλειὰ σὲ πολλοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς του καὶ γενικὰ ἀναβάθµισε πολὺ τὴν Μητρόπολή του. Ἐκεῖνο ὅµως ποὺ τὸν κάνει ἀκόµα ἀνώτερο ἦταν ἡ µεγάλη ἐλεηµοσύνη, ποὺ καλλιεργοῦσε πρὸς τοὺς φτωχοὺς καὶ τὰ ὀρφανά. Ἔτσι εὐεργετώντας ἀφοῦ ἔζησε, ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ὁ Ἅγιος Χριστόδουλος ὁ Αἰθίοψ (+ 1ος αἰ.) Πιθανὸν νὰ εἶναι ὁ ἴδιος µ᾿ αὐτὸν τῆς 26ης Φεβρουαρίου. Ὁ Ἅγιος Ἀγάπιος, ἐπίσκοπος Νουµιδίας (+ 259)
|
|
Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη
|