«Ὁ ὡραῖος κάλλει παρά πάντας βροτούς,
ὡς ἀνείδεος νεκρός καταφαίνεται,
ὁ τήν φύσιν ὡραΐσας τοῦ παντός»
Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί ἀδελφοί,
Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, φτάσαμε καί ἐφέτος στή Μεγάλη Παρασκευή. Συγκεντρωμένοι στούς ἱερούς Ναούς μας, ἀτενίζουμε μέ συγκίνηση καί δέος τήν πονεμένη μορφή τοῦ Ἐσταυρωμένου Κυρίου. Τόν προσκυνοῦμε μέ εὐλάβεια, ὡς Κύριο καί Θεό μας, ὡς Λυτρωτή καί Σωτῆρα μας. Ἦλθε στή γῆ γιά μᾶς καί σταυρώθηκε γιά τή σωτηρία μας. Ἔχυσε τό τίμιο αἷμα Του γιά νά μᾶς καθαρίσει ἀπό τήν ἁμαρτία.
Ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ προκαλεῖ τήν πεπερασμένη ἀνθρώπινη λογική. Εἶναι δυνατόν ὁ Θεός νά πεθάνει πάνω στόν σταυρό; Πῶς ἕνας Θεός πού πεθαίνει, χαρίζει ζωή στούς ἀνθρώπους; Πῶς ὁ Θεός πού κατακρίνεται καί καταδικάζεται σέ θάνατο σταυρικό, εἶναι σέ θέση νά «δικαιώνει» τούς ἀνθρώπους «μέ τό αἷμα Του»;
Κρίνοντας μέ τήν ἀδύναμη λογική μας, εἶναι ἑπόμενο νά υἱοθετοῦμε τίς ἀντιλήψεις ἐκείνων πού θεωροῦν τό Σταυρό τοῦ Κυρίου «μωρία». Ὅταν ἡ λογική συμμαχήσει μέ τόν ἐγωισμό, τυφλώνεται καί δέν κατανοεῖ τό μέτρο τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Ἀδυνατεῖ νά ἐννοήσει ὅτι ἀπό τήν «ἀδυναμία» τοῦ Σταυροῦ ἐκπορεύεται μιά μεγάλη δύναμη, ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπό ὅποια δυνατότητα μπορεῖ νά προβάλλει ὁ ἄνθρωπος. Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ, πού ἀποφασίζει νά σώσει τόν κόσμο διά τοῦ Σταυροῦ τοῦ Υἱοῦ Του, εἶναι ἀσφαλῶς πάνω ἀπό τή δική μας σοφία.
Ὁ δρόμος πού ὁδηγεῖ στόν Θεό δέν εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἀνθρώπινης ἔρευνας, πού ἀφορμᾶται ἀπό τήν παρατήρηση καί τό πείραμα. Ὁ δρόμος πού ὁδηγεῖ στόν Θεό εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἀγάπης. Μιᾶς ἀγάπης, πού ἐπίσης δέν μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τή νοθευμένη ἀγάπη τοῦ κόσμου∙ μέ τίς μορφές ἀγάπης πού ἀναμιγνύουν ὑπολογισμούς, ἐκτιμήσεις, προσδοκίες καί πολλά ἄλλα, ὅμοια ἐμπορικῶν συναλλαγῶν, πού καταλήγουν σέ σύγχυση. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι δεμένη μέ τήν πίστη καί τή μοναδική ἐλπίδα, μέ τήν ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοιά Του.
Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ χαρά πού γλυκαίνει τήν καρδιά μας καί μᾶς στηρίζει σέ κάθε δυσκολία τῆς ζωῆς. Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀκλόνητη ἐλπίδα μας. Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ ἀνεξάντλητη πηγή δυνάμεως ἀπό τήν ὁποία ἐνισχυόμαστε γιά νά μποροῦμε νά πορευόμαστε τόν δρόμο τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Δίνει νόημα στήν ἐπί γῆς ζωή μας καί, ἐπί πλέον, φωτίζει τήν μετά θάνατον πορεία μας. Σέ αὐτήν τήν ὁμάδα, τήν ἄλλοτε μικρή καί ἄλλοτε μεγάλη, ἀξιωθήκαμε νά ἀνήκουμε καί ἐμεῖς πού ἀτενίζουμε ἀπόψε τόν Ἐσταυρωμένο Κύριό μας.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ μας εἶναι ἡ ζωή μας∙ εἶναι ἡ δύναμή μας∙ εἶναι ἡ βακτηρία μας. Ὁ Θεός Πατέρας μας ἀποκαλύπτει τήν ἀγάπη Του σ᾽ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, ἀποστέλλοντας στόν κόσμο τόν Μονογενῆ Υἱό Του γιά νά σταυρωθεῖ, «ἵνα ζήσωμεν δι᾽ αὐτοῦ» (Α’ Ἰω. 4,9). Ἔτσι ὁ σταυρός τοῦ Κυρίου γίνεται ἀνάσταση καί ζωή γιά τό ἀνθρώπινο γένος. Γίνεται ἀνάσταση ἀπό τή φθορά καί τόν θάνατο. Ζωή ἀληθινή καί αἰώνια στήν ἀτελεύτητη Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Σήμερα, τήν Ἁγία καί Μεγάλη Παρασκευή, στόν Ἐσταυρωμένο Κύριο καταφεύγουμε στίς δυσκολίες μας καί στά ποικίλα προβλήματά μας. Ἐκεῖνος εἶναι ἡ χαρά, ἡ ἐλπίδα, ἡ ζωή μας ὁλόκληρη. Ἀπό τόν Ἐσταυρωμένο Κύριο ζητοῦμε νά φωτίσει τούς ἡγέτες μας, νά δώσει ἴαση στούς ἀσθενεῖς μας, νά καθοδηγήσει τή νεολαία μας, νά δώσει κουράγιο σέ ὅλους μας.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Νίκαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς