Home ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

29 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

1983
Συναξάρι Φεβρουαρίου
29 Φεβρουαρίου
  • Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς ὁ Ῥωµαῖος
  • Ὁ Ἅγιος Γεώργιος, ἐπίσκοπος Δεφέλτου, ὁ ὁµολογητής
 

Ὁ Ὅσιος Κασσιανὸς ὁ Ῥωµαῖος

Ῥωµαῖος στὴν καταγωγή, µὲ γονεῖς πλούσιους καὶ ἐπιφανεῖς. Ἡ µεγάλη του εὐφυΐα, ἡ φιλοµάθεια καὶ ἡ ἐπιµέλειά του, ἦταν ἀπὸ τοὺς βασικοὺς παράγοντες, ὥστε ὁ Κασσιανὸς νὰ διακριθεῖ στὶς σπουδές του καὶ νὰ γίνει ἄριστος ἐπιστήµων. Μαζὶ µὲ τὴν διανοητικὴ αὐτὴ προκοπή του, καλλιέργησε καὶ τὴν ζωὴ τῆς χριστιανικῆς ἁγιότητας, µὲ πολὺ ζῆλο καὶ προσεκτικὴ ἀκρίβεια. Ὅπως ἡ ἐπιστήµη του ὑπῆρξε φωτεινή, ἔτσι σταθερὴ στάθηκε καὶ ἡ πίστη του. Τὸ πιὸ ἐντυπωσιακό, ὅµως, εἶναι ὅτι ὁ Κασσιανὸς διὰ τῆς θείας χάριτος ἐπιβλήθηκε στοὺς ἐνθουσιασµοὺς τῆς νεότητας. Διατηρήθηκε ἐγκρατὴς καὶ σώφρων καὶ πέτυχε τὸ ὡραιότερο τῶν στεµµάτων, τὴν ἁγνότητα, ποὺ τὴν διατήρησε καὶ κατὰ τὴν στρατιωτική του ζωή. Ἔτσι ἐφάρµοσε κατὰ πάντα τὴν θεόπνευστη προσταγὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει». Δηλαδή, διατήρησε τὸν ἑαυτό σου καθαρὸ ἀπὸ τὶς δικές σου, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὶς ξένες ἁµαρτίες. Ἀργότερα ὁ Κασσιανός, µὲ τὸ στέµµα αὐτὸ τῆς ἁγνότητας, ἄφησε τὸ στρατιωτικὸ στάδιο καὶ ἔβαλε τὸ ῥάσο τῆς µοναχικῆς πολιτείας, ὅπου διέπρεψε σὰν πνευµατικὸς πατέρας. Ποθῶντας ὅµως νὰ γνωρίσει βαθύτερα τὴν ἀκρίβεια τῆς µοναχικῆς ζωῆς, περιῆλθε ὅλα τὰ µεγάλα κέντρα τοῦ ἀσκητισµοῦ, τὴν Αἴγυπτο, τὴν Θηβαΐδα, τὴν Νιτρία, Ἀσία, Καππαδοκία, καὶ τὸν Πόντο, ἀπ᾿ ὅπου πῆρε πολλή ὠφέλεια. Ὁ Κασσιανὸς ἐπίσης, ἔγραψε τὰ γνωστὰ ἀπὸ τὴν Φιλοκαλία κεφάλαια «περὶ τῶν ὀκτὼ λογισµῶν», ποὺ τόσο πολὺ διαβάζονταν καὶ διαβάζονται ἀπὸ τοὺς ἀσκητές. Ἔτσι µὲ λόγια καὶ ἔργα ἀφοῦ ἔλαµψε, εἰρηνικὰ πρὸς τὸν Κύριο ἐξεδήµησε.

Ὁ Ἅγιος Γεώργιος, ἐπίσκοπος Δεφέλτου, ὁ ὁµολογητής

Εἶναι ἄγνωστος στοὺς Συναξαριστές. Ἀναφέρεται στὸν Λαυριωτικὸ Κώδικα Ε 152 φ. 367α, ὅτι ὑπῆρξε ἀγωνιζόµενος ὁµολογητὴς ἐναντίον τῶν Μονοθελητῶν καὶ ὑπέµεινε θλίψεις ἀπὸ τοὺς Σκύθες, ἀφοῦ στήριξε τὸν λαό του στὸ δόγµα τῶν Πατέρων τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

 

Τό Συναξάρι εἶναι ἐπιλογή κειμένων ἀπό τό «ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» τοῦ κ.Χρ.Τσολακίδη