«Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι,
τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι,
καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος»
(Ἀπολυτίκιον)
Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Ὁ ’Ιούνιος μήνας καταυγάζεται ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῶν ἁγίων καί πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου στίς 29 Ἰουνίου.
Ὁ Πέτρος καταγόταν ἀπό τή Βηθσαϊδά τῆς Γαλιλαίας (Ἰω. 1, 45), ἦταν γιός τοῦ Ἰωνᾶ καί ἀδελφός τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου. Οἱ δυό τους ἦταν ψαράδες στή λίμνη Γεννησαρέτ. Ὁ Πέτρος εἶχε νυμφευθεῖ στήν Καπερναούμ, ὅπου ἔμενε μέ τήν πεθερά του, τήν ὁποία σέ κάποια φάση θεράπευσε ὁ Κύριος (Μτθ. 8, 14, Λκ. 4,38).
Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ τό Εὐαγγέλιο, ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἔφθασε στή λίμνη Γεννησαρέτ συνάντησε τούς δύο ἀδελφούς τή στιγμή πού ἔριχναν τά δίχτυα τους. Μέ τήν κλήση τοῦ Κυρίου, ἄφησαν ἀμέσως τά δίχτυα καί τούς οἰκείους τους καί Τόν ἀκολούθησαν. Ὁ ταπεινός ψαρᾶς ἦταν τύπος αὐθόρμητος καί ὁρμητικός, ἀλλά καί ἔντιμος κοντά στόν Χριστό, ὅπως ἐξιστοροῦν τά Εὐαγγέλια. Μετά τήν Ἀνάληψη τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ καί τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἔδρασε ἱεραποστολικά καί δίδαξε στήν Ἰουδαία, τήν Ἀντιόχεια, τόν Πόντο, τήν Γαλατία, τήν Καππαδοκία καί τή Βιθυνία. Κατά μία παράδοση, ἔφτασε στή Ρώμη, ὅπου μαρτύρησε γύρω στό 64 μ.Χ. Ἔγραψε δύο Καθολικές Ἐπιστολές, προτρέποντας τούς πιστούς: «Ἐγκρατευθεῖτε, γίνετε ἄγρυπνοι καί προσεκτικοί. Τοῦτο, διότι ὁ ἀντίπαλος καί κατήγορός σας, διάβολος, περπατάει σάν λιοντάρι πού βρυχᾶται, ζητώντας ποιόν νά καταβροχθήσει» (Α΄ Πέτρου, 5, 8).
Ὁ Παῦλος γεννήθηκε στήν Ταρσό τῆς Κιλικίας, καί ἔτυχε ἐπιμελημένης παιδείας. Ἀρχικά ἦταν σκληρός διώκτης τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ἦταν πλάι στούς δημίους τοῦ Πρωτομάρτυρα Στεφάνου (Πρξ. 8,1). Γύρω στό 36 μ. Χ., ἐνῶ βάδιζε στή Δαμασκό, προκειμένου νά κακοποιήσει τούς πιστούς, ἔγινε ἡ προσωπική του κλήση μέ τρόπο θαυμαστό (Πρξ. 9, 3 ἑξῆς). Ὁ Κύριος τοῦ ὑπέδειξε νά συναντήσει τόν Ἀνανία, γιά νά δρομολογηθεῖ ἡ κατοπινή του πορεία. Ὁ Ἀνανίας τόν κατήχησε καί τόν βάπτισε. Ἔγινε στή συνέχεια ὁ μεγαλύτερος κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, συνδυάζοντας τήν ἰσχυρή πίστη μέ τή λιπαρά του παιδεία, τήν ἐνατένιση πρός τά Ἄνω μέ τό φιλοσοφικό στοχασμό, τόν ὁποῖο εἶχε κατακτήσει. Ὀνομάστηκε «πρῶτος μετά τόν Ἕνα καί Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν». Εἶναι ὁ ἱδρυτής τῆς Ἐκκλησίας μας καί πολλῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν, στίς τέσσερις περιοδεῖες του, καί μαρτύρησε στή Ρώμη γύρω στό 67 μ. Χ. Συνέγραψε 14 Ἐπιστολές, σύνοψη τῶν ὁποίων θά μποροῦσε νά ἀποτελέσει ἡ φράση: «δέν ζῶ πλέον ἐγώ, δηλ. ὁ παλαιός ἄνθρωπος, ἀλλά ζεῖ μέσα μου ὁ Χριστός» (Γαλ. 2, 20).
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Οἱ Ἀπόστολοι Πέτρος καί Παῦλος προέρχονται ἀπό δυό διαφορετικούς κόσμους. Ὁ Πέτρος ἦταν περισσότερο δεμένος μέ τά ἰουδαϊκά δρώμενα καί ἐπέμενε στήν περιτομή. Ὁ Παῦλος μέ τή μεγάλη κοσμική του σοφία, ἦταν περισσότερο οἰκουμενικός. Ἔδωσαν ὅμως τά χέρια στήν Ἀποστολική Σύνοδο τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐργάστηκαν ἀπό κοινοῦ γιά τή διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ εἰκονογραφία τούς παρουσιάζει σέ στάση ἀσπασμοῦ, σύμβολα ἑνότητας, σύμφωνα μέ τήν παραγγελία τοῦ Κυρίου «ἵνα πάντες ἕν ὧσιν» (Ἰω. 17, 21). Μέ τό λόγο τους καί μέ τή ζωή τους, καλοῦν καί ἐμᾶς τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, νά μήν ἐμπλεκόμαστε σέ σχίσματα καί νά μή δημιουργοῦμε ὁμάδες, ἀλλά νά εἴμαστε ἑνωμένοι στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἁγία Του Ἐκκλησία, καί νά ὑπηρετοῦμε τήν ἑνότητα σέ κάθε στιγμή. Τήν ὁμόνοια στήν οἰκογένεια, στήν κοινωνία, στό λαό μας, στήν Ἐκκλησία. Πρότυπά μας ἄς εἶναι οἱ τιμώμενοι πρωτοκορυφαῖοι Ἀπόστολοι.
Μετά θερμῶν εὐχῶν καί πολλῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Νίκαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς