Home ΑΡΧΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΗΠΤΙΚΟΙ Τι προσοχή χρειάζεται, όταν παίρνουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού...

Τι προσοχή χρειάζεται, όταν παίρνουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού – Γερόντισσα Μακρίνα

1383
Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Κορυδαλλού
Η Μακαριστή Γερόντισσα Μακρίνα με τον Γέροντα Εφραίμ

Ας πούμε τώρα λίγα λόγια για την Θεία Μετάληψι. Αυτό που θα σας πω μου το είπε παλιότερα ο Γέροντας. Κατά την ώρα της Θείας Μεταλήψεως καταλαβαίνει την κατάστασι της κάθε αδελφής και τι αισθάνεται η κάθε μία την ώρα που κοινωνάει. Για την ώρα της Θείας Μεταλήψεως πρέπει να κάνουμε προετοιμασία, θέλει μεγάλη προσοχή στα λόγια, στην αργολογία, στις συζητήσεις, σε όλα. Λέμε α, να πάμε να πάρουμε τον Χριστό. Μετάνοια και δρόμο. Ανοίγουμε το στόμα μας και άντε να κοινωνήσουμε. Θέλει πολλή δουλειά να κάνουμε. Κάθε μέρα πρέπει να ελέγχουμε πως μιλάμε, τι συζητάμε, τι κάνουμε με την αργολογία, την κατάκρισι και χίλια-δυό άλλα πράγματα. Τι προσοχή χρειάζεται, όταν παίρνουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού! Εκείνη την ώρα λες ότι ο Χριστός είναι σαν βρέφος, σαν μωράκι μέσα στο Άγιο Ποτήριο· πως θα Τον καταλύσω, πως θα Τον πάρω; Με τέτοιο λογισμό να πηγαίνουμε.

Εκείνη την ημέρα που θα κοινωνήσουμε, τίποτε δεν πρέπει να βγαίνη από το στόμα μας· τσιμουδιά, ούτε λόγια ούτε συζητήσεις ούτε νεύρα. Θα έχουμε στο στόμα μας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, για ναρθη να καθήση στην καρδιά μας. «Ο νους ουρανός, στο στόμα εκκλησία και καρδιά Θρόνος Θεού». Γι’ αυτό θέλει την ώρα που πάμε να κοινωνήσουμε, να είμαστε προετοιμασμένοι. Πως θα πάρουμε τον Χριστό τώρα; Είναι ένα βρέφος στο Άγιο Ποτήριο, πως θα Τον συλλάβουμε; Που θαρθη να κατοικήση; Σε ποιον θρόνο θα καθήση; Εγώ τον έστρωσα, τον καθάρισα τον θρόνο μου; Τον βόλεψα; Πως θαρθη να κατοικήση μέσα στην καρδιά μου; Τον θυμήθηκα καθόλου όλη την ημέρα που πέρασε; Τον θυμήθηκα να Τον αναφέρω στο στόμα μου; Πως θα Τον μεταλάβω; Τι θα κάνω; Έτσι να πηγαίνουμε την ώρα εκείνη, με φόβο και τρόμο ότι θα πάρουμε τον Βασιλέα των βασιλευόντων. Αν ήταν ένας βασιλιάς, πως θα πηγαίναμε να τον χαιρετήσουμε; Ποια στολή θα βάζαμε, τι υποκλίσεις, με τι φόβο και τι συστολή! Πάμε στον Χριστό μας· ανοίγουμε το στόμα μας, παίρνουμε το Σώμα και το Αίμα Του και μόλις βγούμε από την εκκλησία, αρχίζουμε και μεγαλοφωνούμε, συζητάμε και λέμε διάφορα. Ούτε να φτύσουμε ούτε να συζητήσουμε· να λέμε: «σιωπή σήμερα· ποιον λατρεύουμε; Τον Χριστό έχουμε στην καρδιά μας».

Απόσπασμα από το βιβλίο: Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου 1921-1995, Λόγια Καρδιάς, Έκδοσις Ι.Μ. Παναγίας Οδηγήτριας, Πορταριά Βόλου, σελ. 478-479