Home ΑΡΧΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΗΠΤΙΚΟΙ Διηγήσεις Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

Διηγήσεις Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

1747
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης
Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

«Μικρός ήμουν ευσεβής»

Όταν ζούσα στον κόσμο, ήμουν ευσεβής, τώρα που έγινα μοναχός δεν είμαι.

»Όταν ήμουν παιδί, με φώναζαν και σταύρωνα τους αρρώστους και τις ετοιμόγεννες που δυσκολεύονταν να γεννήσουν.

»Για πολλά χρόνια νόμιζα ότι οι ιερείς είναι άσαρκοι. Ότι κάτω από το ράσο τους δεν έχουν σάρκα και ότι τρέφονται απ’ ευθείας από τον ουρανό».

Μητρική Παιδαγωγία

Κάποτε, βρήκα στον δρόμο μια χαλασμένη τριχιά από κάποιο γάϊδαρο τριμμένη πεταμένη, άχρηστη και την πήρα να παίξω, και η αγία μητέρα μου με μάλωσε πολύ!

– Να πας την τριχιά εκεί που την βρήκες. Ξένα πράγματα δεν αγγίζουμε.
– Μα, ήταν πεταμένη.
– Ας ήταν, δεν σου ανήκει, να την πας.

»Και την πήγα. Αυτή ήταν η μητέρα μου, έτσι μας έμαθε.

«Είχα την κλίση μου στα ιερά»

«Εγώ, με συγχωρείτε, όταν χάραξα αυτόν τον δρόμο από παιδί, δεν έδινα σημασία που μου λέγανε τα παιδιά “καλόγερο Ιάκωβο” ή ότι να! αυτό το παιδί είναι από τους παλαιούς ή ότι ο Ιάκωβος είναι ανίκανος γι’ αυτό θα πάη στο Μοναστήρι. Εγώ είχα την κλίση μου στα ιερά».

«Η μάννα μου μ’ έμαθε να κάνω μετάνοιες»

Η μητέρα μου έτσι μας έμαθε να προσευχώμεθα και έτσι είχα μάθει και έκαμνα μετάνοιες και από παιδί και εδώ που ήρθα καλόγερος στο Μοναστήρι και το Πάσχα έκαμνα μετάνοιες. Στο χωριό μου κάθε 15 ημέρες ερχόταν ο παπάς και μας λειτουργούσε. Εμένα μου άρεζε και πήγαινα πρωΐ-πρωΐ να περιμένω (τον παπά) στην καρυδιά από κάτω να κρατώ το σχοινί (της καμπάνας) και έλεγα (με το μυαλό μου), “ας μ’ έλεγε αυτός ο παπάς να χτυπήσω την καμπάνα, ας με έπαιρνε να με κάνη παιδί του, να με βάλη το ράσο. Ποιος να παρουσιαστή, ένας μορφωμένος να με πάη στον Δεσπότη, να του πη ότι εγώ θέλω να γίνω μοναχός και να με βάλη το ράσο έστω την νύχτα να το φορώ;”. Και εκεί έκαμνα μετάνοιες και πάντα μου άρεζε η Εκκλησία και με έβλεπε ο παπάς και μου λέει: “Ιάκωβε, δεν κάνουμε τώρα μετάνοιες, διότι ανέστη ο Κύριος”. “Πάτερ μου, του λέγω, η μητέρα μου μου έμαθε να κάνω μετάνοιες και νηστείες”.

Απόσπασμα από το της Ενωμένης Ρωμηοσύνης: Ο ΓΕΡΩΝ ΙΑΚΩΒΟΣ (ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ-ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ-ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ), ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ, ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΒΙΩΜΑ 4, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2016, σελ. 22-24