Το έργο του Κυρίου στη γη ήταν μία συνεχής πορεία αγάπης, μια έκφρασις της ανυπέρβλητης φιλανθρωπίας Του και της συμπαθείας Του προς τους ανθρώπους. Τα γνωστά θαύματά Του πολλά:
«Τυφλοί αναβλέπουσι και χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται και κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται και πτωχοί ευαγγελίζονται» (Ματθ. 11, 5). Δόξα σοι ο Θεός!
Πέντε χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς να μετρηθούν γυναίκες και παιδιά, χορταίνουν με πέντε ψωμιά και δυό ψάρια, και περισσεύουν δώδεκα κοφίνια (Ματθ. κεφ. 14). Μέγα το θαύμα, για όσους όμως το πιστεύουν. Δόξα σοι ο Θεός!
«Σιώπα, πεφίμωσο», διατάζει ο Κύριος τα άγρια κύματα και τους δυνατούς ανέμους, και γίνεται γαλήνη μεγάλη (Μαρκ. κεφ. 4). Δόξα σοι ο Θεός!
«Λάζαρε, δεύρο έξω» (Ιωαν. 11, 43), φώναξε ο Κύριος, και ο από τετραημέρου ήδη νεκρός Λάζαρος εγείρεται εκ’ νεκρών. Δόξα σοι ο Θεός!
Το ίδιο και στον νεανίσκο της χήρας της Ναΐν στην προτροπή του Κυρίου: «Νεανίσκε, σοι λέγω, εγέρθητι» (Λουκ. 7, 14) ο νεκρός αναστήθηκε. Δόξα σοι ο Θεός!
Στον επί 38 ολόκληρα χρόνια παραλυτικό της Βηθεσδά ο Χριστός μετά τη θεραπεία του του απευθύνει τον εξής λόγο: «Ίδε υγιής γέγονας· μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χειρόν σοι τι γένηται» (Ιωάν. 5, 14). Δηλαδή: «Αν ξαναμαρτήσης, παιδί μου, θα συμβούν χειρότερα στη ζωή σου.» Δόξα σοι ο Θεός γι’ αυτή την επισήμανσι του Κυρίου, που είναι μία ευλογημένη προειδοποίησις και για όσους από εμάς τους νεοέλληνες Ορθοδόξους χριστιανούς αμαρτάνουμε συνεχώς και αμετανοήτως.
Είσαι άρρωστος, κατάκοιτος, ανήμπορος; Δόξαζε τον Θεό με πίστι δυνατή. Και αν τα άγρια κύματα της ζωής σε χτυπούν και σε δέρνουν αλύπητα, ιδιαίτερα αυτό τον καιρό της κρίσεως, μόνο ο Θεός μπορεί να τα καταπαύση και να σου προσφέρει τη γαλήνη, το φαγητό, το ψωμί, τη στέγη και το σκέπασμα που χρειάζεσαι. Αν έχης πίστι «ως κόκκον σινάπεως» (Ματθ. 17. 20), θα δης το θαύμα της αγάπης του Θεού στο σπίτι σου, στον σύντροφό σου, στα παιδιά σου, στους ασθενείς σου.
Το πόσο σε αγαπά ο Θεός μπορείς να το καταλάβης διανοητικά από ορισμένα γεγονότα, που συμβαίνουν στη ζωή σου, για τα οποία μπορείς να πης ότι «με σκέπασε η αγάπη του Θεού!». Αλλά η αίσθησις της αγάπης του Θεού, ως νοερά αίσθησις της ψυχής, είναι κάτι το ασύλληπτο· είναι σαν να σε «ακουμπά» η άκτιστος ενέργεια του Αγίου Θεού! Θα έλθη σιγά-σιγά, αφού πρώτα νοιώσης την αγάπη προς τον πλησίον.
Με πίστι δυνατή, φλογερή και απολύτως ακλόνητη προς τον Θεό Πατέρα –την όντως Αγάπη!- θα δης το θαύμα! Κι όχι μόνο ένα, αλλά πολλά! Και τότε με μεγαλύτερη έντασι και ευγνωμοσύνη θα λες: «Δόξα Σοι ο Θεός πάντων ένεκεν!»
Απόσπασμα από το βιβλίο: «Ημέρα τη ημέρα ερεύγεται ρήμα, και νύξ νυκτί αναγγελεί γνώσιν», πρωτοπρεσβύτερου Στεφάνου Κ. Αναγνωστόπουλου, Πειραιάς 2017, σελ. 318-320