Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης – Περί Νηστείας (Ηχητικό)
Όταν τα παιδιά μιας δαιμονισμένης γυναίκας έφεραν τη μητέρα τους στο Μοναστήρι και ρώτησαν τον Γέροντα:
– Μήπως δαιμονίστηκε, Γέροντα, η μητέρα μας επειδή έκανε πολλή προσευχή;
Εκείνος απάντησε:
– Η προσευχή, παιδιά μου, δε δαιμονίζει τον άνθρωπο, αλλά μήπως η μητέρα σας είχε υπερηφάνεια, μήπως νόμιζε ότι ήταν αγία; Γι αυτό παραχώρησε ο Θεός και δαιμονίστηκε;
Αναφερόμενος ο Γέροντας στο θέμα της νηστείας μεταξύ των άλλων έλεγε και τα εξής (επί λέξει):
«Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Γι αυτό και μεις να νηστεύουμε, παιδιά μου. Δε μ έβλαψε η νηστεία μέχρι σήμερα που είμαι 70 χρονών. Η μητέρα μου μ έμαθε νηστεία παιδιόθεν. Δεν κάνω τον υποκριτή ότι, παιδιά μου, νηστεύω, αλλά με δίδαξαν οι γονείς μου Μικρασιάτης την καταγωγή το 20 που εγεννήθηκα- και μέχρι σήμερα αυτά τηρώ, τέκνα μου. Δε μ έβλαψε ποτέ η νηστεία κι ας έχω ασθένειες επάνω μου.
Είπαν οι γιατροί και οι Επίσκοποι: Η νηστεία κι αυτή η λεπτοδίαιτα πολύ ωφελούν τον άνθρωπο. Εφ όσον ωφελεί όταν ο γιατρός, με συγχωρείτε, μας λέει: πέντε μέρες, πάτερ μου, δε θα πιεις νερό ούτε μια σταγόνα, για να κάνουμε θεραπεία, να δούμε το σώμα σου τι έχει. Λοιπόν πέντε μέρες άντεξα. Πολύ καλό με είχε κάνει. Ε, πόσο μάλλον ωφελεί όταν νηστεύομε για την ψυχή μας! Αλλά και στο σώμα αυτό κατοικεί ψυχή αθάνατος. Γι αυτό ας φροντίζουμε για την ψυχή μας που είναι πράγμα αθάνατον.
Να νηστεύετε, παιδιά μου, μην ακούτε που λένε δεν είναι η νηστεία τίποτε κι ότι τα λένε οι καλόγηροι. Δεν τα λένε οι καλόγηροι, παιδιά μου, με συγχωρείτε, τα λέει ο Θεός. Η πρώτη εντολή του Θεού ήταν νηστεία, καθώς και ο Χριστός μας ενήστευσε.
Εμείς μπορούμε να πούμε, ότι νηστεύουμε. Ε, τρώμε τόσα και τόσα. Τώρα νηστεία, παιδιά μου, κάνουμε εμείς; Όταν τρώμε, με συγχωρείτε, τόσα και τόσα φαγητά, έστω αλλάδωτα, έστω Υπάρχουν νηστήσιμα φαγητά πολλά. Αρκεί ο άνθρωπος νάχει την υγειά του και τη θέληση να νηστέψει.
Κάποτε ήρθε ένα πρόσωπο και μου λέει: παπά μου μου είπανε ότι η νηστεία δεν υπάρχει. Και ότι ποιος είπε ότι η υπάρχει νηστεία. Του είπα να πει στον Ιερέα να ανοίξει το Βιβλίο να δει που υπάρχει νηστεία. «Ει μη εν προσευχή και νηστεία », λέει στο Ευαγγέλιο ο Χριστός μας και άλλα πολλά. Και τα δαιμόνια και οι αρρώστιες κι όλα τα πάθη με τη νηστεία και την προσευχή αποβάλλονται. Ο ʼγιος Πρόδρομος τι έτρωγε εκείνος στην έρημο; Τι έτρωγε ο Όσιος Δαβίδ; Μ ένα αντίδωρο περνούσε στο ασκητήριο του όλη την εβδομάδα. Αλλά «νηστεία, αγρυπνία, προσευχή ουράνια χαρίσματα λαβών». Γι αυτό τον ηγίασε ο Θεός και ζει τετρακόσια πενήντα χρόνια στον Ιερό τόπο αυτόν. Είναι πολύ θαυματουργός και ζωντανός ʼγιος.
Προσευχή, παιδιά μου, και νηστεία αυτά ωφελούν την ψυχή του ανθρώπου. Κι ο Προφήτης Ηλίας, λέει ο ʼγιος Ιάκωβος ο Αδελφοθέος, «ομοιοπαθής» άνθρωπος ήταν κι αυτός, άνθρωπος ήταν κι αυτός, αλλά με την προσευχή του και τη νηστεία έκλεισε τον Ουρανό και δεν έβρεξε στη γη τρία χρόνια και έξη μήνες. Και μετά βέβαια πάλι προσευχήθηκε και ζήτησε να βρέξει κι ο Ουρανός έδωσε βροχή και η γη βλάστησε τους καρπούς της».
Απόσπασμα από το βιβλίο: Ένας άγιος Γέροντας ο μακαριστός π. Ιάκωβος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ Γέροντος, Έκδοση των Πατέρων της Ι. Μονής Οσίου Δαβίδ Γέροντος, Λίμνη Ευβοίας, 1996